Naar aanleiding van een verlies aan elektriciteit

Na een stroomstoring vertrouwden de tortelduifjes op hun oerinstincten. Ze leefden zich uit in hartstochtelijke kusjes en ontstak een vurig verlangen dat de duisternis oversteeg. Hun wellustige ontmoeting werd een gedenkwaardige viering van rauwe, ongefilterde passie.

De allure van het donker is een magnetische kracht die ons naar binnen trekt, een verleidelijke belofte van verboden genoegens. Als de lichten uitgaan neemt het oerinstinct van de jacht het over, onze handen begeleidend om het onbekende terrein te verkennen. Een kus in de duisternis houdt een extra laag van mysterie en anticipatie in, terwijl we navigeren door aanraking, onze lichamen verstrengeld in de dans van verlangen. De smaak van vertrouwdheid, het gevoel van huid tegen huid, het ritme van adem tegen adem, alle versterken de zintuigen bij afwezigheid van licht. De kamer mag dan wel in duisternis gehuld zijn, maar de hitte van passie brandt helder, elke bocht, elke contour hijgt naar adem. Wanneer de macht overneemt, slaagt de macht, faalt de rauwe liefde, en vindt zelfs de pure kracht om de echte liefde te vinden, en zelfs de pure liefde te rillen.